திருப்பாவை பாசுரம் 12 :
கனைத்திளங் கற்றெருமை கன்றுக்கு இரங்கி
நினைத்து முலைவழியே நின்றுபால் சோர
நனைத்தில்லம் சேறாக்கும் நற்செல்வன் தங்காய்!
பனித்தலை வீழ நின் வாசல் கடைபற்றி
சினத்தினால் தென் இலங்கைக் கோமானைச் செற்ற
மனத்துக்கு இனியானைப் பாடவும் நீ வாய்திறவாய்
இனித்தான் எழுந்திராய் ஈதென்ன பேருறக்கம்!
அனைத்தில்லத் தாரும் அறிந்தேலோர் எம்பாவாய்.
பொருள் :
தன்னுடைய கன்றுக்குட்டியை நினைத்து ஏங்கும் ஒரு எருமை, தன்னுடைய பிள்ளையை நினைத்த மாத்திரத்தில் அதன் மடியில் இருந்து பால் சுரக்கிறது. அப்படி சுரந்த பால் வாசல் முழுவதும் வழிந்து ஓடி, உன்னுடைய வாசலை சேராக்கி விட்டது. அந்த வாசலில் வந்து தான் நாங்கள் அனைவரும் நின்று கொண்டு, உன்னை அழைத்துக் கொண்டிருக்கிறோம். பனி அனைத்தும் எங்களின் தலை மீது கொட்டிக் கொண்டிருக்கிறது. ஆனால் நாங்கள் அதைக் கூட பொருட்படுத்தாமல் உன்னுடைய வாசலில் வந்து கூப்பிட்டுக் கொண்டிருக்கிறோம். அதை கூட நீ கேட்காமல் இருக்கிறாயே.
இலங்கையை ஆண்ட ராவணன், சிவனை வைத்த மனதில் சீதையை நினைத்ததினால் அவனுக்கு ராமன் அழிவை ஏற்படுத்தினார். சீதைக்கு பிரியமான நாயகனான ராமனின் புகழை பாடி நாம் வணங்க வேண்டும். நீ எழுந்து வா பெண்ணே. இனியாவது எழுந்து வா. இது என்ன இப்படி ஒரு ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் ஆழ்ந்திருக்கிறாய். அனைத்து வீடுகளில் இருப்பவர்களும் அறியும் வகையில் நீ எழுந்து வா. நாம் அனைவரும் கோவிலுக்கு சென்று இறைவனை வழிபட வேண்டும்.
விளக்கம் :
இயற்கையின் வர்ணனையோடு இந்த பாடலை துவங்கி, ராம காவியத்தின் பெருமையை சொல்லி, தோழியை எழுப்புவதை போல் இந்த பாடலை ஆண்டாள் அமைத்துள்ளார். மாடுகளில் மந்தமான தன்மை கொண்டது எருமை மாடு. அந்த மாட்டிற்கு ஏற்படும் தாய்மை உணர்வையும், தாய் பாலின் பெருமையை சொல்லி துவக்குகிறார். அதோடு பனி தலை மீது கொட்டுகிறது என்பதை சொல்லி எத்தனை துன்பங்கள், தடைகள் வந்தாலும் இறைவன் மீது கொண்ட பக்தி, அவனை வணங்க வேண்டும் என்ற மன உறுதியில் இருந்து பின்வாங்கக் கூடாது என்பதையும் ஆண்டாள் இங்கு உணர்த்தி உள்ளார். அதோடு மிகப் பெரிய சிவ பக்தனான ராவணன், சிவனை மட்டும் நினைத்திருந்தால் அவனது புழை உலகமே கொண்டாடி இருக்கும். ஆனால் பிறரின் மனைவியான சீதையை நினைத்ததால் அவன் அழிந்த போனான். அதனால் தெய்வ சிந்தனை மட்டும் மனதில் இருக்க வேண்டும். தீய எண்ணங்களுக்கு இடம் அளிக்கக் கூடாது என்பதையும் இந்த பாடலில் விளக்கி உள்ளார் ஆண்டாள்.
